SPS Ryjewo - H. Wojewoda

Henryk Wojewoda

(1942 - 2005)
Artysta plastyk
Był uczestnikiem Warsztatu Terapii Zajęciowej
i bardzo nam Go brakuje

Artysta urodził się 6 stycznia 1942 roku w Bydgoszczy. Już od młodych lat interesował się sztuką. W latach 1964-1968 swoje pasje rozwijał studiując na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie odbyła się Jego pierwsza wystawa. Zaraz po studiach rozpoczął pracę jako konserwator zabytków na zamku w Malborku. Jego talent został zauważony i doceniony, dlatego zlecono Mu renowację portretu Bolesława Śmiałego, znajdującego się obecnie w Muzeum Zamkowym w Kwidzynie. Następnie projektował złotą i srebrną biżuterię połączoną z bursztynem w Spółdzielni ARTREGION w Sopocie. W latach 1975-1987 pracował jako konserwator zabytków w Jarosławiu. Tam, pod Jego kierunkiem, zostały odnowione jarosławskie ikony, renesansowe sztukaterie ratusza oraz kościół Św. Mikołaja w Zamościu. Jego prace konserwatorskie z tego okresu można spotkać również w Przemyślu i Krośnie. Pan Henryk nie zawężał swoich zainteresowań do jednej tylko dziedziny. Współpracował z tygodnikiem „Kultura” w Warszawie, którego ówczesnym szefem był Stanisław Grochowiak. Jako miłośnik poezji, stał się ilustratorem wierszy wielu zaprzyjaźnionych poetów. Wśród nich pojawiały się takie nazwiska, jak: Edward Stachura, Krzysztof Gąsiorowski czy Zbigniew Jerzyna, z którym znajomość trwała do samego końca. W 1988 roku powrócił do Malborka i podjął pracę jako konserwator, przy renowacji Gdańskiej Starówki, w tym Dworu Artusa.
Od 25 sierpnia 1998 roku pan Henryk mieszkał na „Słonecznym Wzgórzu”. Jako uczestnik Warsztatu Terapii Zajęciowej dwukrotnie został wyróżniony na Ogólnopolskim Przeglądzie Twórczości Artystycznej Niepełnosprawnych OPTAN 2000 i 2002 w Grudziądzu. Efektem Jego twórczego dorobku są obrazy olejne, akwarele, rysunki, szkice, grafika, płaskorzeźby i inne. Na tematy swoich prac autor często wybierał motywy roślinne, martwą naturę, krajobrazy i portrety.

Dnia 16 października 2002 r. na „Słonecznym Wzgórzu” po raz pierwszy w historii istnienia tej Placówki zorganizowano wernisaż jednego z jej mieszkańców – pana Henryka Wojewody (fragment prasowy).

H. Wojewoda w trakcie otwarcia wernisażu

Henryk Wojewoda (z prawej) podczas ceremonii otwarcia wernisażu

Pan Henryk w rozmowie z dyrektorem Domu -
dr. Mieczysławem Warczakiem i zaproszonymi gośćmi

Dnia 14 grudnia 2002 r. w nowej siedzibie Sztumskiego Centrum Kultury, w odrestaurowanych salach pokrzyżackiego zamku miało miejsce uroczyste otwarcie sezonu kulturalnego, którego głównym punktem była wystawa prac Henryka Wojewody, mieszkańca Domu Pomocy Społecznej w Ryjewie (fragment prasowy).

Na wernisażu w Sztumskim Zamku spory tłok

Na odnowionych ścianach zamku, dziewicza wystawa.

Dnia 11 lutego 2003 r. w holu kinoteatru przy Kwidzyńskim Centrum Kultury, odbyło się otwarcie wernisażu Henryka Wojewody z Domu Pomocy Społecznej "Słoneczne Wzgórze" w Ryjewie (fragment prasowy).

Uroczystość otwarcia wernisażu

Cały hol teatru w Kwidzynie był wypełniony pracami pana Henryka

Dnia 1 marca 2005 r. w Kinoteatrze Kwidzyńskiego Centrum Kultury, odbyło się otwarcie kolejnej wystawy pana Henryka Wojewody z Domu Pomocy Społecznej "Słoneczne Wzgórze" w Ryjewie z cyklu "Kwiaty"
(fragment prasowy)..

Przygotowanie do wystawy

Uroczyste otwarcie wystawy

Nagroda Starosty Kwidzyńskiego (30 marca 2005 r.)
Za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury w gronie nagrodzonych znalazł się mieszkaniec Domu Pomocy Społecznej „Słoneczne Wzgórze” w Ryjewie – pan Henryk Wojewoda – artysta, konserwator zabytków, malarz, rzeźbiarz, ilustrator wierszy znanych poetów, m.in. Edwarda Stachury, Stanisława Grochowiaka oraz Zbigniewa Jerzyny, w tygodniku „Kultura”. (fragment prasowy)

Starosta Kwidzyński - Leszek Czarnobaj wraz z Członkiem Zarządu - Justyną Kozłowską wręczają nagrodę i kwiaty Henrykowi Wojewodzie

Pan Henryk Wojewoda w gronie pozostałych nagrodzonych w innych dziedzinach

Śmierć artysty
Pan Henryk Wojewoda, który 30 marca 2005 r, otrzymał nagrodę Starosty Kwidzyńskiego za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, nie cieszył się nią długo.
Dnia 13 kwietnia 2005 roku, z samego rana, niespodziewanie zasłabł i zmarł, chociaż jeszcze poprzedniego dnia uczestniczył w zajęciach terapeutycznych, malując kolejny swój obraz, jak to było w Jego zwyczaju.
Wiadomość o jego śmierci zaskoczyła i zelektryzowała wszystkich mieszkańców i pracowników Domu Pomocy Społecznej, uczestników i instruktorów Warsztatu Terapii Zajęciowej oraz przyjaciół i znajomych, których zawsze miał sporą gromadkę wokół siebie.
Ten ze wszech miar skromny, ale pełen twórczego zapału człowiek, zawsze pozostanie w naszej żywej pamięci.