_____Już
po raz szesnasty na terenie Domu
Pomocy Społecznej w
Ryjewie obchodzono Dzień Sportu, a po raz ósmy
odbył się Drużynowy
Bieg Terenowy ze Stacjami, w którym uczestniczyło 27 grup
zawodników
z trzech województw. _____Organizatorami
Biegu już po raz trzeci byli:
Stowarzyszenie Pomocy
Społecznej "Słoneczne Wzgórze" z Warsztatem Terapii
Zajęciowej oraz Dom Pomocy Społecznej. Wsparli
organizatorską pomocą tradycyjnie: Wojewódzki
Zespół Szkół Policealnych ze Sztumu,
Zespół
Szkół z
Ryjewa, miejscowy Gminny Ośrodkiem Kultury oraz rodzimy Gminny
Uczniowski Klub Sportowy "Bellator". _____Zawodom patronował
zwyczajowo Starosta Kwidzyński, pan Jerzy Godzik, jeden z_fundatorów
pucharów, w tym roku reprezentowany przez pana Włodzimierza
Dawidowskiego,
który dokonał ceremonii otwarcia.
Pod
nieobecność prezesa Stowarzyszenia Pomocy Społecznej,
zawodników i gości powitał dyrektor DPS - Kazimierz
Gorlewicz
Dyrektor Domu przypomniał, że
pomysłodawcą Paraolimpiad i Biegów był
nieobecny prezes Stowarzyszenia - dr Mieczysław Warczak
W
imiemniu Starosty Kwidzyńskiego pan Włodzimierz Dawidowski wygłasza
formułę otwarcia VIII Biegu
Terenowego
Przemarsz
reprezentacji zawodników z trzech ościennych
województw.
Krótki sportowo-taneczny
przerywnik przed zawodami.
Dzieci z Zespołu
Szkół, pokazały przygotowany układ taneczny, celem uatrakcyjnienia
ceremonii otwarcia.
Przypomnijmy
- drużyny miały za zadanie przebiec trasę
długości ok.
800 m., na której rozmieszczone zostały następujące stacje:
- rzut lotką do
tarczy,
- slalom pomiędzy
tyczkami i
przejście przez szarfę,
- strzały na
bramkę,
- przejście przez
tunel,
- tor
przeszkód,
- rzut piłką do
kosza,
- kręgle.
Wszystko to, by zdobyć jak najwięcej punktów, w
najkrótszym czasie.
Celne strzały na bramkę, to
wymóg tej konkurencji.
Inna
przeszkoda do pokonania to bieg przez tunel.
Celne
oko i technika rzutu, to droga do sukcesu w obydwu tych konkurencjach.
Organizatorzy i Sponsorzy
imprezy postarali się o atrakcyjne nagrody dla uczestników
zawodów. Obok
pucharów dla zwycięzców, każda drużyna
otrzymała dyplom i nagrody
rzeczowe.
Nikt więc nie wrócił z pustymi rękami, nawet ci,
którzy zdobyli ostatnie
miejsce, bo liczył się udział w biegu i wola walki, a tej i
tym razem nie
zabrakło.
Puchary i dyplomy już czekały na
zwycięzców, którymi byli wszyscy zawodnicy.
Wręczanie
nagród wszystkim drużynom, boć przecież tu nie ma przegranych.
I
miejsce w grupie drużyn WTZ, SOSW przypadło SOSW w Kołozębiu.
Drużyna DPS w Ryjewie cieszy się
tym razem z zajęcia I miejsca wspólnie ze swoim
nowym opiekunem.
_____Imprezie
zawsze
towarzyszą jakieś dodatkowe
atrakcje, chociaż w tym roku było nieco skromniej, to
jednak gry i zabawy w Wiosce Olimpijskiej,
stoiska z wyrobami uczestników WTZ, występ naszych rodzimych
"Tomków", zrekompensowały inne braki. Jak co roku, na
zakończenie odbył się piknik
integracyjny, na
którym
wspólnie
bawili się
zawodnicy, opiekunowie i goście, przybyli całymi
rodzinami. _____Wioska
Olimpijska zaludniła się szybko, stoiska były
oblegane przez spragnionych gorącej kawy czy herbaty. Dla zgłodniałych
był żurek, kiełbaska z grilla i ciasto drożdżowe. Na stoisku
WTZ
można było kupić sobie jakąś pamiątkę. W tym roku "Dwóch
Tomków" rozruszało i rozgrzało wszystkich sprawgnionych
tańca i zabawy. _____Festyny
integracyjne,
kończące zawody, działają jak papierek
lakmusowy, pokazując postęp w integracji niepełnosprawnych ze
środowiskiem lokalnym, co
rekompensuje organizatorom cały trud
włożony w
przygotowania.
Prace
uczestników Warsztatu Terapii Zajęciowej, to pamiątki tego
dnia.
Zaczyna
się coś dziać, coraz więcej ludzi zagląda do Wioski Olimpijskiej i
straganów.
Występy
laureatów Festiwalu Piosenki Najmłodszych.
Zakończenie
części sportowej i zaproszenie do udziału w festynie integracyjnym
No i
zaczęły się tańce, przy muzyce.
Bufet,
to zawsze najbardziej oblegane stoisko.
Tu
spotykają się spragnieni...
...i
zgłodniali
Oto
nagrany i obrobiony u nas materiał podczas tegorocznej Imprezy
sportowej.
Istotą sportowych zmagań
niepełnosprawnych przy udziale osób ze
środowiska jest pokazanie, że współistnienie i wzajemne
przenikanie tych
społeczności jest możliwe. Uczestnictwo w takich spotkaniach i
bezpośredni kontakt z osobami niepełnosprawnymi
uczy nas docenienia wartości własnego zdrowia i życia. Przekonujemy
się, że wiele przeszkód w
naszym życiu
traci na znaczeniu, wobec wysiłku, z jakim niepełnosprawni muszą
pokonywac własne słabości